Als kind moest ik met mijn ouders meereizen door heel Zuid-Amerika. Een echte keus had ik niet, want waar mijn ouders heen gingen, daar moest ik mee. In die tijd was er geen sprake van democratie, want moeders woord was wet. Dit voelde voor mij als een vloek. Mijn kinder “mind” kon amper bevatten wat er om mij heen gebeurde. Terwijl mijn leeftijdsgenoten jaar in jaar uit naar dezelfde school gingen, moest ik me als een kameleon zien aan te passen aan nieuwe landen, nieuwe scholen, nieuwe geuren, nieuwe mensen en rare kinderen. Mijn jeugdherinneringen zijn vanuit het raampje van een voertuig, starend naar een buitenwereld die voor mij te…

Vandaag ben ik 35 jaar geworden, voor mijn gevoel de beste leeftijd die ik ooit kan bereiken. Ik ben niet te jong en ook niet te oud, maar zoals men in Goudse woorden zou zeggen “jong belegen” :). Al moet ik toegeven dat “Old” me beter smaakt. Helaas mis ik nog de hartige wijsheid die alleen met de jaren kan komen. Dus zit er niets anders op, dan geduldig te wachten tot de boel een beetje verder rijpt.  Ik zal moeten wachten tot de dag dat alles zo simpel is dat het afschrikt. Wachten tot de behoeften en de wensen met de dagen minder worden. Wachten tot mijn bagage lichter…

Hoe vaak heb ik willen ontsnappen uit een situatie, gevoel, intens verdriet en ja hoor, ook aan een bestemming zoals Hanoi, waar mijn hart in duizend stukjes brak. Daar heb ik het nieuws gekregen dat een van mijn dierbaren was overleden.  Ik denk dat wij allemaal weleens hebben willen ontsnappen aan de realiteit die soms hard en pijnlijk kan zijn. Toch heeft ontsnappen geen zin. Dit alles, hoe pijnlijk en hard ook, vormt een of meerdere hoofdstukken van ons verhaal, dat verhaal dat iedere dag zijn alinea’s bloot geeft. En hoe onwerkelijk het mag klinken dat verhaal gaat wel over ons maar niet om ons.  Het levensverhaal is een van…