Camino de Santiago

Afscheid nemen van mijn FOMO zonder verdoving

Zoals jullie misschien al konden vermoeden lijd ik aan FOMO (Fear Of Missing Out). Maar wie niet tegenwoordig 🙂 we zijn geëvolueerd van homo sapiens (wise man) naar fomo sapiens (fear man).

Ik heb een grondige angst om iets te missen. Altijd al gehad, als kind wou ik altijd alles weten, daarom heeft de “waarom fase” bij mij langer geduurd dan bij het gemiddelde kind. Nu, jaren later, word ik onrustig van de gedachte dat er zo veel om mij heen gaande is, terwijl ik nu mijn dagen vul met wandelen, eten en slapen. Niets mis mee zou je zeggen integendeel, in alle rust kan je jezelf beter leren kennen, maar de verleiding om continu online te zijn, en een rondje langs Facebook en Instagram te doen kunnen soms heel sterk zijn.

Toch had ik vrede met mijn FOMO en ik dacht de symptomen goed onder controle te hebben, tot een paar weken geleden toen ineens mijn iPhone het begaf. God hemel, hoe moest ik verder zonder enig contact met de buitenwereld. Af en toe geen internet en volledig desolaat ergens in een gehucht, was al vervelend genoeg.

Gestresst en onrustig probeerde ik dat ding aan de praat te krijgen, maar zonder resultaat. Mijn aandacht was gevestigd op dat ding, op dat moment had ik geen tijd, gevoel of aandacht voor iets anders dan weer bereikbaar kunnen zijn, tot mijn reismaatje me aankeek en zei “hier, je mag de mijne gebruiken” opeens moest ik denken aan de wijze woorden van een van mijn inspirators (Paulo Coelho): “We kunnen alle middelen hebben om te communiceren maar niets zal de blik van de mens vervangen”.

Het was niet mijn doel om van mijn FOMO af te komen, want zoals ik al zei, had ik nergens last van. Maar nu moet ik bekennen dat minder vaak online zijn me eigenlijk goed bevalt. En of ik nog bang ben of iets te missen? Nee, dat wat belangrijk is voor mij zal me toch bereiken met of zonder internet, dus weg angst en weg paniek.

Ik hoor jullie al denken, hoe gaat zij het doen met een blog die vraagt om dagelijks online te zijn en sterker nog, elke dag iets te posten om haar trouwe volgers te behouden. Mijn antwoord is simpel: Mijn echte volgers zullen me blijven volgen daar ben ik van overtuigd. Dus voor hen zal ik blijven bloggen met de frequentie die op dat moment bij me past, want als wereldreiziger heb ik continu een wereld die op me wacht.

(Trouwens, mijn Iphone doet het weer, alleen heb ik hem ingeruild voor een betere versie)

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.