Creatief schrijven,  Reislessen

Reisles 18: Een Post-Travel Depressie bestaat echt!

Het is december 2018 wanneer mijn voeten definitief Nederlandse grond raken. De terugvlucht van Azië naar Europa was veilig en comfortabel. Ik ben weer thuis.

Deze keer thuiskomen voelde volkomen anders. Het was het einde van mijn grootste avontuur. Het was het einde van mijn wereldreis die begonnen was in 2015.

Thuiskomen zal een lastige transitie worden, hadden andere reizigers mij gewaarschuwd. Zij spraken over een Post-Travel Depressie , iets wat ik me amper kon voorstellen als ik het vurige verlangen van mijn hart volg.

Ik wilde niets liever dan mijn familie zien, met vrienden afspreken en dwalen door de straten van de bekende steden die nog ruiken naar mijn verleden. Ik was klaar om terug te keren, althans dat dacht ik.

De eerste dagen gingen heel goed. Ik had genoeg afleidingen en mensen om mij heen. Ik raakte niet uitgepraat over mijn avonturen en hoe deze reis mijn leven heeft veranderd.

Een verandering die weinig mensen konden begrijpen. Deze verandering is net als verliefd worden, je moet het zelf ervaren om te weten hoe het voelt.

Na een paar weken “thuis” begon alles vreemd en saai te voelen. Ik had deze keer geen nieuwe avonturen voor de boeg, geen spannende dingen op het programma, buiten boodschappen doen en af en toe een wasje draaien. Ik was een ander mens geworden terwijl de wereld “thuis” amper was veranderd. De bekende supermarkt bestond nog, alleen nu in XL formaat en met de extra service “samengestelde maaltijden” a la Ikea.

Je kent het wel, de maaltijden waar de ingrediënten al voor je zijn samengesteld. Je voegt zout en pepper toe en voilà “je eigen” creatie op tafel. Hier komt totaal geen creativiteit aan de pas, maar toch voel je je apentrots op wat je op tafel zet. Helaas was mijn thuiskomst niet zo simpel als het maken van een AH maaltijd.

Alle ingrediënten waren aanwezig: familie, vrienden, de bekende plekken, de gezellige restaurantjes, maar toch geen rust, geen euforie, geen avontuur. Ik begreep mijzelf niet.

Wat is het mis met dit leven? Waarom kan ik geen moment rust vinden in de plek waar ik me ooit thuis gevoeld heb? Ik dacht dat het om een cultuur shock ging, en dat na een paar weken alles weer okay zou zijn, maar nee. Dat gevoel ging niet over, het werd eerder erger.

Ik begreep nu de waarschuwing voor een Post-Travel Depressie.

Mijn probleem had niets met cultuur te maken. Het was gewoon de transitie die wereldreizigers maken, van een leven vol avontuur en verandering naar je oude statische leven. Dat leven dat je vaarwel gezegd hebt om te groeien. Het voelde als achteruit lopen, terwijl je hart vooruit wil. Het voelde als het passen van een jas die al een paar maten te klein geworden is. Het voelde als een leven willen leven die niet meer de jouwe is.

Met deze wetenschap heb ik mijn koffers weer ingepakt, deze keer niet voor een wereldreis, maar voor een time-out, een moment voor mijzelf, een moment om de groei en verandering van de afgelopen drie jaar vast te leggen of in ieder geval een plekje te geven.

Ik ben vertrokken richting het onbekende onder het zonnige hemel van de Spaanse stad Valencia.

En als het zonnige weer van Spanje mijn Post-Travel Depressie niet kan genezen dan heb ik geen idee wat dan wel.

6 Manieren om van een Post-Travel Depressie af te komen

Deze tips hebben mij geholpen, dat wil niet zeggen dat ze werken voor iedereen. Maar toch voel ik me verantwoordlijk om ze met jullie te delen, net als ik me verantwoordelijk voel om hierover te schrijven. Normaal gesproken schrijf ik over hoe geweldig reizen is, en hoe reizen je leven kan verbeteren en veranderen. Toch heeft reizen ook donkere kanten die ik zelf niet kan negeren en evenmin kan verbergen. Deze donkere kanten moeten uitgelicht worden om ze te kunnen begrijpen, voorkomen en te genezen.

1. Zoek een plek die je rust geeft

In mijn geval dat plekje was Valencia. In Nederland voelde ik me te opgejaagd, te onrustig. Mijn liefde voor Spanje is voor niemand een geheim. Daarom vond ik Spanje het meest voor de hand liggende locatie om te dealen met mijn Post-Travel Depressie, buiten het feit om dat in Valencia bijna altijd de zon schijnt.

2. Ga op zoek naar activiteiten die je creativiteit prikkelen

Creatief bezig zijn maakt je blij en dat was precies wat ik nodig had. Een flinke dosis endorfine en dopamine. Mijn time-out in Valencia heb ik gebruikt om verschillende soorten fotografie te oefenen en om illustratie en digitaal tekenen te leren. Twee bezigheden die niet alleen mijn creativiteit hebben geprikkeld maar mij geholpen hebben om anders te kijken en focus te ontwikkelen.

3. Ga a.u.b. niet thuis zitten maar zoek mini avonturen op

De avonturen die ik tijdens mijn wereldreis heb beleefd zijn lastig te evenaren, maar toch was Valencia een geweldige stad om mini avonturen te beleven.

Dus ik gaf mijzelf de taak om elke dag iets nieuws te doen, te proeven, te zien of te ontdekken.

En van mijn zes maanden Valencia heb ik nu een waslijst vol met belevenissen van Paella maken tot Spaanse conversatie lessen geven :).

4. Ontmoet nieuwe mensen

Op reis kwam ik continu nieuwe mensen tegen en ging ik al snel contacten aan met vreemde mensen, maar eenmaal thuis werd de wereld weer heel klein (familie, vrienden, buren en enkele kenissen van oude verenigingen waar ik toen lid van was).

In een nieuwe stad kon ik natuurlijk net als op reis nieuwe mensen ontmoeten. Ik melde me aan op verschillende plekken waar meetingen werden georganiseerd en sprak met vreemden af om leuke dingen te doen. Aan deze activiteiten heb ik goede vrienden over gehouden.

5. Creëer een routine

Routine is iets waar ik het meest tegenop zag. Alleen het idee om elke dag hetzelfde te doen, vond ik vreselijk. “Maar hetzelfde doen betekent niet alleen saaie dingen doen”, zei een vriendin tegen me. Je kan elke dag de dingen blijven doen die je leuk vindt en hiervan je routine maken.

Dankzij haar advies bestaat mijn dagelijkse routine uit: yoga, koken, wandelen, boeken lezen, illustraties tekenen, fotograferen, computeren, duolingo-en en nieuwe mensen ontmoeten.

6. Maak korte trips buiten je stad of herbeleef de plek waar je woont

Terug zijn van een lange reis voelt in eerste instantie als het einde van je reizende leven. Maar dat is natuurlijk niet waar. Je kan altijd kiezen voor korte trips of voor een citytrip in je eigen stad. Zo houd je dat reizen gevoel vast terwijl je probeert een plekje te vinden in wat men noemt “het gewone leven”. En als het toch niet bevalt, pak je je spullen in en ga je weer op reis :).

Heb je weleens de symptomen van een Post-Travel Depressie meegemaakt? Wat heb je gedaan om deze gevoelens een plekje te geven? Deel je tips dan kunnen we allemaal er van leren.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.