Creatief schrijven,  Reislessen

Reisles 16: De reflectie van 35 verjaardagskaarsen te mogen uitblazen

Vandaag ben ik 35 jaar geworden, voor mijn gevoel de beste leeftijd die ik ooit kan bereiken. Ik ben niet te jong en ook niet te oud, maar zoals men in Goudse woorden zou zeggen “jong belegen” :).

Al moet ik toegeven dat “Old” me beter smaakt. Helaas mis ik nog de hartige wijsheid die alleen met de jaren kan komen. Dus zit er niets anders op, dan geduldig te wachten tot de boel een beetje verder rijpt. 

Ik zal moeten wachten tot de dag dat alles zo simpel is dat het afschrikt. Wachten tot de behoeften en de wensen met de dagen minder worden. Wachten tot mijn bagage lichter wordt, zo licht dat ik vleugels krijg om te vliegen. Wachten tot ik begrijp dat de meningen van andere mensen van hen zijn en bij hen horen te blijven, ook al gaan ze over mij. Wachten tot hun oordeel irrelevant wordt voor wie ik ben of wie ik wil zijn. 

Wachten tot de zekerheden volledig verdwenen zijn, want dan ben ik nergens meer zeker van. Wachten tot ik kan leven vanuit mijn hart zonder anderen te oordelen, want er is geen goed of slecht pad maar simpelweg het pad dat ieder voor zichzelf heeft gekozen. En dan zal ik begrijpen dat de verjaardagskaarsen op een taart niets anders zijn dan vrede en rust met jezelf hebben, zo simpel en zo complex. 

Bedankt voor alle felicitaties 🙂

XOXO Diana

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.