Camino de Santiago

De magie van de zee

 

Als je als kreeft geboren bent, voel je je sowieso aangetrokken tot water en dat is in mijn geval zeer sterk. Water heeft iets rustgevends en aangezien mijn hoofd overuren maakt met alle dilemma’s die je als dertiger hebt, kan ik de sereniteit van het water goed gebruiken. Dit was een van de redenen om voor de kustroute te kiezen, want zoals vele wegen naar Rome leiden zo zijn er meerdere Caminos die naar Santiago leiden en de kustroute is er een van.

magie van zee2

Deze route begint in Irun en loopt continu langs de prachtige blauwe zee tot aan Ribadeo, ongeveer 620 kilometer. Lang genoeg om mijn gedachten te laten verdrinken in de oneindigheid van de zee en mijn geest dagelijks te voeden met de kracht van de golven. Als wandelaar wordt je meegesleurd door de magie van de zee. Elke dag wacht je een nieuwe ontmoeting met een betoverend schouwspel van kleur, vorm, geur en sensatie. Dit klinkt heel zoetsappig en poëtisch maar dat is het effect dat de zee op mij heeft. Mijn excuses aan de nuchtere lezers die afhaken omdat zij dit gevoel moeilijk kunnen begrijpen en liever feiten willen horen, voor jullie hieronder de effecten van water/zee op de mens (sommige zijn wetenschappelijk bewezen) wellicht kan ik je overtuigen om verder te lezen en een strandwandeling als therapie te gaan beschouwen.

Effect 1 zoute zeelucht maakt je gelukkig, dit komt omdat zeelucht in combinatie met ontspanning stimuleert het aanmaak van endorfine, een lichaamseigen stof die ons geluksgevoel vergroot.

Effect 2 water is de kern van ons bestaan. Ga terug naar je leven in de baarmoeder, hier was je omringd door vruchtwater en daarom associëren we het water van de zee met de veiligheid en geborgenheid van toen.

Effect 3 alles om ons heen is energie, en als het water van de zee kalm is, voelen we de rust en synchroniseren wij ons energieveld met die van de zee waardoor wij ook rustig worden.

Genoeg theorie, terug naar mijn verhaal. De kustroute naar Santiago de Compostella is niet alleen mooi vanwege de vele plaatsen aan zee die je als pelgrim passeert zoals San Sebastian, Getaria, Castro Urdiales, Laredo, Santoña, Llanes en nog veel meer, maar ook wegens de rust. Je komt bijna niemand tegen in tegenstelling tot de Franse route waar je bijna de polonaise loopt.

De rust van de route geeft een gevoel van eenzaamheid dat later weer gevuld wordt door saamhorigheid wanneer je een dorpje binnen loopt en haar bewoners je een “buen camino” wensen of verlegen naar je kijken. Nergens ervaar je zoveel emoties als hier en of het nu komt door de magie van de zee of de rust van de camino dat weet ik niet, maar wat ik wel weet is dat deze ervaring me levenslang zal bijblijven.

Eén reactie

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.